چرخ گردون چرخید و این بار فصل بدرود مدیری از راه رسید که وقتی نامش را می آوردند، همواره یادی از مرحوم پدر ایشان که از روحانیون خوشنام اصفهان بود نیز به زبان می آید .
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی همراز، فرهنگ را نمی توان دائر مدار آیین و دستورالعمل ها تعریف کرد وهرگاه از فرهنگ به عنوان ابزار تعریف شد ، شاهد اضمحلال این واژه غریب بوده ایم.
فرهنگ یک جریان است، رفتار است، رفتار عده ای در یک جامعه مبتنی بر سنت ها، آئین ها، نگرش ها و اعتقادات...
و این را علی تمنایی به خوبی می دانست، چرا که او از دل اداره فرهنگ و ارشاد آمده بود و به بالاترین حد اداری یک نهادکاملا فرهنگی در استان اصفهان رسیده بود.
او مرز بین فرهنگ و ابزار فرهنگی را خوب می دانست و توسعه ابزار فرهنگی را پای توسعه فرهنگ نمی گذاشت.
فرهنگ را مبتنی بر سنت ها و اعتقادات می دانست وابزار فرهنگی را نیاز به نو شدن.
تمنایی صداقت را لازمه مدیریت می دانست و همفکری را بستر اداره امور.
او اکنون به مقام بازنشستگی نائل آمد، ولی دغدغه مند هزاران راه نرفته است و بعید به نظر می رسد بازنشستگی او را از این دغدغه رها کند.
بی شک او را به زودی در یک جریان فرهنگ ساز در کنار سازمان ها و نهادهای غیر دولتی خواهیم دید و از تجربیات او استفاده خواهیم کرد.