دلی می لرزد،قلمی می لغزد،کاغذی به سیاهی می رود ا اربابی حروف و یا پادشاهی در مُلک کلمات هنری بر انگیخته از دل انسان هاییست که هرچند قلم به کاغذ می گذارند ، اما شفاف ترین واژه ها را در ژرفای نگاه یک اندیشه گنگ و مبهم به دل سپیدی کاغذ می سپارند تا از شفافیت آن نیز چراغ راهی هر چند کوچک برای بهتر...
دلی می لرزد،قلمی می لغزد،کاغذی به سیاهی می رود
ا
اربابی حروف و یا پادشاهی در مُلک کلمات هنری بر انگیخته از دل انسان هاییست که هرچند قلم به کاغذ می گذارند ، اما شفاف ترین واژه ها را در ژرفای نگاه یک اندیشه گنگ و مبهم به دل سپیدی کاغذ می سپارند تا از شفافیت آن نیز چراغ راهی هر چند کوچک برای بهتر زیستن مردمی صاف و صادق روشن گردد . در این هیاهوی گنگ واژه های جستجوگر، سکوت شیشه ای اندیشه ها به مدد سیاهی کلمات به سخن در می آیند و هرچه نظم و انضباط پیاده نظام حروف در قالب ستون و ردیف کلمات بیشتر و پویا تر باشد، واژه نگاری یک روزنامه نگار برای رسیدن به هدف موثر تر و عمیق تر خواهد بود و همین عمق بخشی به تکاپوی نوک خنجر فام قلم و سینه فراخ کاغذ است که برای انسانیت حرمت قائل می شود و یا با اندکی کج روی فکر و اندیشه حریم انسانیت را به ورطه تباهی می کشد، و حرمت قلم در دست قلم به دستانیست که می توانند انسانیت را با نگاه آسمانی و اهورایی به انسان ها بشناسانند و یا اینکه مُهر ندامت از انسان بودن بر پیشانی آدم هایی بکوبند که روزانه ده ها و یا حتی صد ها بار واژه های فقر ،بی سوادی، اعتیاد، فحشا و ... را زیر پوست شهر و یا در پیاده روی صفحات کاهی روزنامه ها و جراید استشمام می کنند و این همان رسالتیست که از طلوع ازلی تا غروب ابدی دنیای فنا پذیر بشری بر عهده قلمداران نهاده تا نه از خطوط آموزش،اطلاع رسانی و سرگرمی فراتر گام نهند و نه فرو تر. اینک آسمانی شدن واژه ها با نیت نویسنده به سختی هرچه بیشتر به هم تنیده شده و چنانچه نویسنده کوچک تبحری و انبوهی از ذوق و انسانیت داشته باشد می تواند اثری خلق کند که جامعه ای را دگرگون سازد و غروبانه تر از "غروب جلال "به قلم سیمین و یا طلیعه دار تر از"طلوع صبح"به قلم فریدون در عمق رفتار و کردار مخاطبان نفوذ کند و رشته رفتارشان را در دست گیرد.نوشتن از سر رفع تکلیف و برای سیاه کردن صفحات جراید سیاه نمایی هایی را در پی خواهد داشت که کمترین واژه در خور و شان این موضوع "غیر حرفه ای" بودن است و اگر همین حروف در جای خود قرار گیرند حرفه ای ترین حرفه ای را رقم خواهند زد که مقدس ترین واژه سرزمینش "مقدس نگاری" است.در این مقدس نگاری باید دیواری بلند از تخصص و تعهد میان نقد و انتقاد کشید وبیشتر مطالب را به سمت نقد برد تا به سمت انتقاد.در دنیای مخاطب محور کنونی مخاطبان بیش از هرچیز به صحت مطالب و دقیق بودن آن نمره می دهند و نمره قبولی مخاطبان به یک رسانه نیز ماندن در چرخه خریداران آن رسانه است و این ماندن در چرخه به شرطی اتفاق خواهد افتاد که بیان نقد گونه مطالب همراه با ارایه راهکار بوده و از سیاه نمایی فرسنگ ها فاصله داشته باشد.در دنیای کنونی که امپراتوری دنیا را رسانه ها در دست گرفته اند ،مردم مطالبی را می پسندند که علاوه بر ارایه اطلاعات دقیق،زیاد ، صحیح و سریع ،حقیقت فدای تمایلات فردی روزنامه نگار نگردد و در این میان سلایق جمع زیادی از انسان ها را در بر گیرد.
*روزنامه نگار
|
رضا صالحی پژوه |
 |