پنجشنبه 13 ارديبهشت 1403, Thursday 2 May 2024, مصادف با 23 شوال 1445
از پنجره همراز به نصف جهان نگاه کنید...
کد خبر: 24492
منتشر شده در شنبه, 11 شهریور 1402 09:53
تعداد دیدگاه: 0

این روزها ایران یک پیچ بزرگ مدیریتی در عرصه بین المللی را پشت سر گذاشت و با عضویت در بریکس ثابت کرد در دنیای سیاست و دیپلماسی می توان مقتدرانه، بدون چشم داشت به قدرت های بزرگ دنیا، مولفه قدرت جدید تعریف کرد.

رضا صالحی پژوه: بریکس و عضویت جمهوری اسلامی ایران در آن به نوعی یک موفقیت بزرگ برای دیدگاه ضد استکباری و ضد استعماری به صورت همزمان بود و یکی از دلایل مخالفت بی چون و چرای آمریکایی ها با این عضویت، شنیده شدن زنگ خطر کاهش اعتبار دلار زیر گوش آن ها است.
وقتی کشورهایی با پتانسیل اقتصادی بالا و یا مهد ثروت های خدادادی دست اتحاد به یکدیگر می دهند، طبیعی است که صدای خرد شدن استخوان های دلار به گوش می رسد و قدرت هایی که اقتصاد خود را بر اساس دلار تعیین و تعریف کرده اند، نگران می شوند، از این رو تلاش می کنند تا این اتحاد مخدوش گردد.
تجربه نشان داده است آمریکا که خود را ابرقدرت دنیا می داند، در شرایط کنونی قدرت آنچنانی برای تقابل رودر رو با کشورهای در حال توسعه را ندارد و دو تجربه شکست خورده حضور در عراق وافغانستان نشان داد معادله های قدرت در سال های اخیر در دنیا تغییر کرده و هر لحظه ممکن است لشگر کشی به یک کشور برای ابرقدرت دنیا و متحدانش به یک باتلاق بزرگ تبدیل شود.
حال با این وضعیت باید دید آمریکا از کدام منظر قصد ورود به مقوله بریکس را دارد؟
محتمل ترین حالتی که آمریکایی ها می توانند روی آن حساب کنند، ایجاد اختلاف داخلی بر سر موضوع بریکس است، به ویژه در سال منتهی به انتخابات مجلس شورای اسلامی که از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.
اختلافی که یک سوی آن بریکس را نمی بیند و یا می خواهد آن را آنقدر کوچک ببیند که گویی هیچ موفقیتی حاصل نشده است، از سوی دیگر برخی آن را آنقدر بزرگ می بینند که گویی دیگر هیچ قله ای برای فتح نمانده است.
هر دو این نگاه ها نگران کننده بوده و نباید اجازه داد دشمنان با برنامه ریزی های دقیقی که دارند، این اتفاق را رقم بزنند.
بریکس در نوع خود یک موفقیت برای ایران تلقی می شود که باید سند آن را به نام دولت سیزدهم و دستگاه دیپلماسی حسین امیر عبدالهیان زد، موفقیتی غیر قابل کتمان و آنچنان بزرگ که دیده نشدن آن توسط رقبای دولت سیزدهم، مانند مخفی کردن خورشید زیر کاسه می ماند، اما دیدن آن به حدی که دیگر تمام قله های دیپلماسی فتح شده ونیازی به فتوحات دیگر دیده نمی شود، نگاهی به شدت نگران کننده و غیر پایدار است که می تواند همین موفقیت را هم را کف ببرد.
رسانه های کمی نیستند این روزها که از بریکس آنچنان غوغایی ساخته اند که روز به روز دارند از مطالبه هدف اصلی این موفقیت بین المللی دور می شوند و به جای این که برای جایگزینی پولی جدید به جای دلار راه کار ارائه کنند، در گام های اولیه یک موفقیت مانده اند و آن سوی کارزار نیز رسانه هایی هستند که اصلا چشم اندازی برای تضعیف وضعیت فعلی دلار متصور نیستند، در حالی که باید برای روزهای گذر از دلار و به تعبیری پسا پادشاهی غرب ماتریالیستی در عرصه اقتصاد بین المللی برنامه داشت و با شناخت و آگاهی وارد دنیای جدید پسا آمریکا شد./انتهای پیام

نوشتن دیدگاه