امسال که کرونا همه، حتی حاجیانِ چند سال در انتظار نشسته را خانه‌نشین کرده است، به جای قربانی کردن...
امسال که کرونا همه، حتی حاجیانِ چند سال در انتظار نشسته را خانه‌نشین کرده است، به جای قربانی کردن تعلقات و زیبایی‌ها از فرصت ها استفاده کنیم و پلاسما و خون اهدا کنیم.
خبرگزاری مهر؛ مجله مهر _ مرضیه کیان: به لطف! کرونا که روزی آن را مهمان ناخوانده خواندیم و الان دیگر کنگر خورده و لنگر انداخته و صاحبخانه ها را یکی یکی از خانه بیرون می‌کند، بساط سفره موسم حج هم جمع شده؛ دیگر امسال در ایام محرم حاجی‌های کله تراشیده با عرقچین‌های سفید را نمی‌بینیم!
تراشیدن موی سر در اعمال حج برای خودش حکایتی دارد؛ باید موی سر تراشیده شود تا زیبایی‌های ظاهری به کلی تمام شود! باید تعلقات دنیا حتی وابستگی به موی سر را کَند و ریخت دور!
سر بکش از تیغ و فرود آر سر، گر سر مویی است علایق تو را کرده ز سر قید علایق به در، نیست یکی خدمت لایق تو را
کرونا شود سبب خیر اگر خدا خواهد
اما یک سوال؟ یعنی حالا که امسال کسی زائر خانه خدا نشده و اعمال حج هم انجام نمی‌شود، نباید در عید قربان، قربانی دهیم؟ نباید زیبایی و تعلقات خود را قربانی کنیم؟
راستش را بخواهید جواب این است که: نه جانم! درست است که سفره اعمال حج جمع شده اما باعث و بانی جمع شدن سفره که همان کرونا خان است راه دیگری برای آنها که اهلش هستند باز کرده است و اینجاست که می‌فرماید: "عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد"
از اردیبهشت ماه بود که مدیرعامل سازمان انتقال خون اعلام کرد: «بهبودیافتگان کرونا در پلاسمای خود پادتن ضد ویروس دارند که برای نجات بیماران مبتلا مفید است.»
پس چه فرصتی از این بهتر که بهبودیافتگان به شکرانه سلامتی خود، پلاسمای خون خود را اهدا کنند! دیروز هم روز اهدای خون بوده؛ چه بهانه‌ای از این بهتر که وقتی قرار است زندگی کردن کرونایی را موقتاً یاد بگیریم از این فرصت استفاده کنیم و در روز عید قربان از پلاسمای خون مایه بگذاریم و به هموطنانی که کرونا سلامتی شأن را مختل کرده کمک کنیم.
البته پلاسما درمانی برای بیماران کرونایی شرایطی دارد؛ یکی از آنها این است که فرد اهداکننده پلاسما خودش به کرونا مبتلا شده باشد و حداقل ۱۴ و ترجیحاً ۲۸ روز بعد از بهبودی برای اهدا به مرکز انتقال خون مراجعه کند و تا ۳ مرحله طی ۳ ماه می‌تواند اهدای پلاسما را ادامه دهد.
مورد بعدی این است که سن اهدا کننده باید بین ۱۸ تا ۶۰ سال باشد.
آماری که تا دیروز سازمان انتقال خون از اهدای پلاسما داده ۲۱۰۰ تا ۲۲۰۰ واحد پلاسما است که نیاز کشور ۱۰ برابر بیشتر از این آمار است.
پلاسمای اهدایی پس از تزریق زودرس در بیماران بد حال (در خطر مرگ) در بازه زمانی ۱۴ روزه، مرگ مبتلایان را به ۱۸ درصد کاهش می‌دهد؛ اما اگر این تزریق با تأخیر انجام شود، آمار به ۵۰ درصد مرگ و میر می‌رسد.
ای که دستت می‌رسد کاری بکن!
پس هرچه زودتر پلاسما به بیماران کرونازده برسد، مرگ و میر هم کمتر اتفاق می‌افتد. از آن جایی هم که هر روز دایره مبتلایان کوچک‌تر و کوچک‌تر می‌شود و ۲۸ استان در وضعیت قرمز قرار گرفته‌اند؛ با اخبار وحشتناکی که هر روز از رکوردزنی کرونا در آمار مبتلایان و جان باختگان می‌شنویم، شاید در آمار مبتلایانی که فردا اعلام می‌کنند ما هم یکی از آن چند هزار نفر باشیم!
جدا از ماسک زدن و رعایت پروتکل‌های بهداشتی که راه پیشگیری از مبتلا شدن و انتقال دادن است، برای خوب شدن حال بیمارانی که به کرونا مبتلا شده‌اند، تا رسیدن واکسن و ریشه کن شدن این ویروس، ظاهراً اهدای پلاسما "کاچی به از هیچی" ست تا کمی چرخه انتقال ویروس را کندتر کند.
دیروز که در حال چک کردن صفحه اینستاگرام بودم، چند نفر از مخاطبینم که خون و پلاسما اهدا کرده بودند، پست و استوری گذاشته بودند؛ یکی از آنها به نیت دوست و پدرش راهی سازمان انتقال خون شده بود که باعث شد من هم دورادور از حال و هوای سازمان انتقال خون مطلع شوم؛ اینکه تخت‌های سالن اصلی مرکز انتقال خون در روز ملی اهدای خون خالی باشد ناراحت کننده بود ولی با این حال سازمان، امتیازاتی برای اهداکنندگان در نظر گرفته، آن هم این است که هم کارتان را بدون صف و نوبت انجام می‌دهند و هم هزینه ایاب و ذهاب را تقبل می‌کنند! تازه کارتان که تمام بشود در انتهای سالن به صرف آبمیوه و ویفر پذیرایی می‌شوید.
امیدواریم که خدا هم این قربانی صرف زمان یک ساعت و نیمه و پلاسمای خون را به اندازه قربانی حاجیان در روز عید قربان از اهداکنندگان بپذیرد.