آیا می دانید در دانشگاه چه خبر است؟

تا حالا گذرتان به دانشگاه افتاده است! جایی که محل تحصیل جوانانی است که قرار است، آینده در جای جای کشور عزیزمان مشغول فعالیت و خدمت شوند و با بهره های علمی که برده اند، مفید باشند. اما متأسفانه اگر سری به دانشگاه بزنید، چشمتان به دانشجویانی در حال عبور و مرور در محیط دانشگاه می افتد که ممکن است با خودتان فکر کنید، اینها به عروسی، مهمانی، جشن تولد یا شاید هم به یک پارتی می روند!! زیرا آنقدر تیپ و قیافه شان فشن است که شاید باورتان نشود که اینها به کلاس درس می روند تا علمی بیاموزند و فردا برای خودشان مهندس یا دکتری شوند که قرار است به داد مردم برسند اما چطور ... بماند. به هرحال با این سر و وضعی که برخی از دانشجویان در محیط دانشگاه دارند، اصلاً باور نمی کنید که اینها دانشجو باشند. بیشتر انگار مدل جو و پارتی جو هستند تا دانشجو، و تعجبتان وقتی بیشتر می شود، که در دانشگاه دم از تمدن و فهم می زنند، دم از علم و پیشرفت می زنند، دم از تربیت و پرورش می زنند، اما فقط در شعار می توانید پیدا کنید نه در محیط دانشگاه، اگر چه دخترانی را هم می بینید که چادر به سر دارند و با حجاب کامل هستند و پسرانی را هم می بینید که با لباسی مرتب و محاسنی زیبا به کسب علم می پردازند اما متأسفانه نمایه ی زشت بسیاری از دانشجویان با تیپ و قیافه ی غربی باعث می شود که این زیبائی های دانشگاه کمرنگ شود. راستی کلاس های دانشجویان را دیده اید که دختران و پسران دانشجو در یک کلاس مختلط باهم حاضر می شوند و بعضاً در حالی که کنار هم نشسته اند به تحصیل علم می پردازند و گاهی برخی از پسران برای دختران هم کلاسی خود صندلی رزرو می کنند تا زمان کلاس را در کنار هم بنشینند و یا بالعکس. به هرحال اگر از محیط دبستان و راهنمائی هم بگذریم و بگوئیم که آن ها بسیار سالم بوده است، به دانشگاه که می رسیم می بینیم، همه ی تلاش هایی که در گذشته برای تربیت مذهبی و پرورش فکری فرزندان این سرزمین افتاده است انگار در دانشگاه به باد رفته است. زیرا در دبستان و راهنمایی، مدارس دخترانه و پسرانه از هم جدا بوده و صحبت از تفکیک جنسیتی بوده است. صحبت از محرم و نامحرم به چه معناست و بایستی از نامحرم دوری کرد، بوده است و حالا به یکباره در دانشگاه نه تنها خبری از تفکیک جنسیتی دختر و پسر نیست بلکه به راحتی در کنار هم به تحصیل علم می پردازند و این دوگانگی تربیت است که پاسخی برایش وجود ندارد! براستی لزوم اختلاط حضور دختران و پسران دانشجو در یک روز در دانشگاه چیست؟ چرا مسئولین برای تفکیک جنسیتی دانشگاه یا حداقل تفکیک جنسیتی کلاس های آن اقدام و عملی نمی کنند؟ چرا فکر به حال پوشش دانشجویان نمی کنند؟ و چرا دانشجویان اجازه دارند که با هر مد و قیافه ای که می خواهند وارد دانشگاه شوند و یا در کلاس های تحصیل دانشگاه حضور پیدا کنند؟ چرا لااقل همسان سازی در سطح استاد و کلاس رعایت نمی شود که اگر دانشجویان، پسر هستند، استاد مرد و اگر دختر هستند، استاد زن مدرس باشد مگر استثناء هایی که استاد متخصصش وجود ندارد؟ چرا برخی از گروه های علمی در دانشگاه مختلط بوده و تفکیک جنسیتی در آن رعایت نمی شود؟ اینها سؤالاتی است که ما آمادگی پاسخ منطقی آن از جانب مسئولین جهت ارائه و چاپ هستیم تا شبهات و ابهاماتی که در رابطه با این موضوعات وجود دارد را پاسخ دهند و مردم را آگاه سازند. در ادامه هم توجه شما را به خواندن آئین نامه حفظ حدود و آداب اسلامی در دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی جلب می کنم و قضاوت را به عهده خود شما می گذارم.
قوانين اختصاصي پوشش
1. آيين نامه حفظ حدود و آداب اسلامي در دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالي
مصوب 06/ 05/ 1366 شوراي عالي انقلاب فرهنگي
حفظ حدود اخلاق اسلامي در برخوردها و معاشرت ها:
1. دانشجويان زن و مرد لازم است در کلاس هاي درس در دو رديف جداگانه بنشينند.
تبصره: هرگاه در دانشگاهي جدا کردن کلاس هاي مخصوص زنان و مردان ميسر باشد و مشکلي از لحاظ بودجه و کيفيت تحصيل به وجود نياورد کلاس ها بايد جدا باشد.
2. در بيمارستان هاي آموزشي بايد کوشش شود که به تدريج بخش هاي بيماران زن و مرد از يکديگر جدا باشد، و همچنين هر جا ميسر است در اتاق هاي عمل از اختلاط زن و مرد خودداري شود و حتي المقدور از کادر پرستاري زن براي زنان و مردان استفاده شود و مسائل شرعي رعايت گردد.
3. در آزمايشگاه ها و بخش هاي تزريقات هرگاه براي تزريق و پانسمان، هم متخصص مرد بود و هم متخصص زن، از متخصص مرد براي بيماران مرد و از متخصص زن براي بيماران زن استفاده شود.
4. در محل هاي تردد و نصب اعلانات در دانشگاه ها، هرگاه احتمال ازدحام رود، بايد محل هاي جداگانه براي زنان و مردان در نظر گرفته شود.
5. لازم است که دانشجويان زن و مرد از آزمايشگاه ها و کارگاه ها و سالن هاي تشريح و اتاق کامپيوتر و غيره حتي المقدور در نوبت هاي خاص و به طور جداگانه استفاده کنند.
6. سالن هاي طراحي و مدل (آتليه ها) و خود مدل ها بايد منطبق با شئون اسلامي باشد و محيط کار حتي المقدور براي زنان و مردان جدا باشد.
7. دانشجويان زن و مرد لازم است در گروه هاي مجزا به کارهاي گروهي دانشجويي از قبيل انجام پروژه ها و طراحي و کارهاي عملي و مانند آن بپردازند، مگر اينکه مجزا کردن زن و مرد منجر به مختل شدن کار با تعطيلي آن گردد.
8. دانشگاه ها بايد تدابيري اتخاذ کنند تا در محيط هاي اداري با توجه به امکانات موجود از اختلاط غير ضروري زن و مرد تا جايي که منجر به اختلال و تعطيل کارها نشود جلوگيري به عمل آورند.
9. مسئولان مرد بايد از منشيان مرد استفاده کنند.
10. در آن قسمت از دانشگاه ها که عموم مراجعه کنندگان مرد هستند (از قبيل خوابگاه ها) لازم است از کارمندان مرد استفاده شود و در آن قسمت که مراجعه کنندگان زن هستند از کارمندان زن.
11. اماکن عمومي مانند قرائت خانه، کتابخانه و خوابگاه ها و اتاق هاي غذاخوري بايد از براي زنان و مردان جدا باشد يا براي هر جنس از نوبت جداگانه استفاده شود.
تبصره - براي اماکن ورزشي نوبت استفاده مردان بايد جدا از نوبت زنان باشد.
12. روابط ميان استادان و دانشجويان و کارمندان بايد مطابق با مقررات دانشگاهي و ضوابط اخلاق اسلامي باشد و هرگاه کسي خلاف آن را مشاهده کرد بنابر اصل نهي از منکر به متخلفان تذکر دهد و اگر تذکر او مؤثر واقع نشد مراتب را به مقامات مسئول دانشگاه اطلاع دهد.
13. زنان در محيط کار و تحصيل بايد از پوشش اسلامي استفاده کنند و از پوشيدن لباس هاي تنگ و زننده و آرايش و تبرج پرهيز کنند و مردان نيز نبايد از لباس هاي زننده استفاده کنند.
14. مسئول اجراي اين آئين نامه روساي دانشگاه ها و مدارس عالي خواهند بود که مي توانند با کمک کميته هاي انضباطي يا هيات هاي رسيدگي به تخلفات اداري به تخلفات رسيدگي نمايند.

میثم ریاحی